MÉRCORES 20_ CURIOSIDADE (2)

Hoxe imos continuar falando da curiosidade, do asombro, da man de Catherine L´Ecuyer recollendo esta media ducia de ideas que nos dá para fomentalo nos nenos e nenas.

• A neuroloxía e a psicoloxía son unánimes ao dicir que non se poden facer ben dúas cousas á vez, de aí o problema dos nenos/as multitarea, que ela define como enamorados/as da irrelevancia. Por iso non é recomendable que haxa saturación ao mesmo tempo de actividades no móbil, tableta, ordenador ...

• Hai que respectar os ritmos de cada neno/a e a etapa da infancia; viven o presente, non pensan nin no pasado nin no futuro. O asombro é non dar nada por suposto, teñen que ser nenos/as, xogar e dar renda solta á imaxinación. Cando non se vive a nenez cando toca , faise máis adiante e con peores consecuencias.

• É moi importante manter vivo o desexo nos nenos/as. A forma máis directa de matar o asombro, o desexo polo coñecemento, é o consumismo. Cando os nenos/as teñen de todo e téñeno antes de poder desexalo, ataféganselles os sentidos, son incapaces de sentir e vivir o que pasa dan todo por suposto e terminan afacéndose a que todo debe comportarse como eles queren. Empeza sendo así coas cousas e termina séndoo tamén coas persoas.

• A beleza asombra. Os filósofos definen a beleza como a expresión visible da verdade e a bondade. Hai que favorecer que os nenos aprecien a beleza, a natureza, o silencio.

• Hai que deixar un espazo para o misterio. O misterio é unha porta para o coñecemento que cruzamos grazas á forza da curiosidade. Os nenos/as teñen unha gran afinidade co misterio.

• Os nenos/as necesitan límites e o asombro é o que dá sentido á rutina. Esta pode ser boa para eles, pero non sempre o é. O que dá sentido á rutina dos nenos/as son as persoas coas que fan as cousas. Porque eles/as triangulan entre a contorna e os seus coidadores, as persoas que lles queren: pai/nai, profesorado, etcétera.

Así, seguindo a liña das propostas que recolliamos onte, podemos continuar aproveitando esta oportunidade de tempo compartido, en función da situación persoal e laboral, para ensinar a facer cousas sinxelas domésticas, partindo desta táboa Montessori de tarefas domésticas:

Aos 2 e 3 anos Gardar os seus xoguetes en caixas e no seu andel Limpar o súa mesiña e os seus mobles Tirar as cousas ao lixo Axudar a recoller o lavalouzas Estirar o edredón da súa cama Poñer a mesa de forma sinxela Regar plantas Comer só/soa Gardar os seus contos

Aos 4 e 5 anos Ordenar o seu cuarto Limpar e gardar ben os pratos Ordenar os cubertos Recoller o lavalouzas Dobrar a roupa sinxela Poñer a mesa ao completo Vestirse só/soa Lavarse

Aos 6 e 7 anos Recoller o lixo Facer ensaladas Preparar sinxelos pratos de cociña Dobrar roupa mais complicada Preparar a súa mochila

Aos 8 e 9 anos Poñer o lavalouzas Aspirar a alfombra Cambiar bombillas de lámpadas baixiñas

Aos 10 e 11 anos

Limpar o baño en profundidade

Facer costuras sinxelas

Comezar a pasar o ferro a roupa

A partir dos 12 anos

Pasar o ferro á roupa

Pintar as paredes

Realizar reparacións sinxelas en casa

Podedes atopar referencia aos libros de Catherine L´Ecuyer e a outras recomendacións de lecturas educativas nesta entrada de Biblionós.